Image
Naypyidaw jest miastem budowanym od zera, do którego jeszcze do niedawna nie można było wjechać i w którym po dzień dzisiejszy spora część jest zamknięta dla postronnych. Jego budowa spotkała się z wyraźną krytyką państw zachodnich ze względu na gigantyczne koszty tej inwestycji w tym jednym z najbiedniejszych państw świata, jakim jest Birma. Założenie miasta nastąpiło w atmosferze tajemniczości 5 listopada 2005 o 11.11 rano, jak głosi popularne powiedzenie: zgodnie z podpowiedziami astrologów („11” ma być szczęśliwą cyfrą miasta). Naypyidaw uznaje się za dzieło życia generała Than Shwe – dyktatora Birmy w latach 1991-2011.
Oficjalnie przeniesiono stolicę do Naypyidaw 27 marca 2006 podczas Dnia Armii Birmańskiej. Powstanie miasta wiąże się z przyczynami trojakiego rodzaju: bezpieczeństwa (polityczno-militarnymi), ekonomicznymi i kulturowymi, z których najważniejsze są te pierwsze. Naypyidaw ma być odpowiedzią na zagrożenia wewnętrzne (opozycja demokratyczna, secesjonistyczne tendencje wśród mniejszości etnicznych) oraz zewnętrzne (strach przed interwencją amerykańską); jest też wyraźnym nawiązaniem do tradycji birmańskiej zgodnie z którą każdy kolejny król budował nową stolicę, w efekcie czego Naypyidaw jest 14 stolicą Birmy.
Ogółem Naypyidaw symbolizuje wizję państwa z centralnym miejscem armii, swoiste „IV Imperium Birmańskie”, stąd też jest nie tylko miastem i stolicą, ale i projektem ideologicznym. Więcej o tym mieście: patrz artykuł Michała Lubiny „Naypyidaw, myanmarski projekt ideologiczny”
Najważniejsze miejsca do zobaczenia: plac 3 króli (niedostępny dla zwiedzających), pagoda Uppatassanti (kopia Shwedagon w Rangunie), taras z wybiegiem dla białych słoni.
Tekst: Michał Lubina
Image
