Teotihuacan

Prekolumbijskie miasto w środkowym Meksyku na skraju kotliny Anáhuac (ok. 50 km na płn.-wsch. od miasta Meksyk, stan México). Dawne centrum religijne i administracyjne zagadkowej kultury Teotihuacán (do niedawna uważano za założycieli miasta Tolteków, ale późniejsze badania zweryfikowały tę tezę negatywnie). Nawet nazwa stanowiska jest pochodzenia azteckiego – w języku náhuatl oznacza „miejsce, gdzie człowiek staje się bogiem” (lub w innej wersji „gdzie ludzie stają się bogami”). Powstało ok. III w. p.n.e., a jego szczyt rozwoju przypadł na lata ok. 450-650 n.e. (tzw. okres Teotihuacán III, obszar miasta zajmował wtedy 20 km kwadratowych, a samo miasto liczyło ok. 200 tys. mieszkańców!). Miasto upadło z niewiadomych przyczyn po 750 r. i zostało opuszczone. Przybywający tu później Toltekowie czy Aztekowie zastali miasto w ruinie. Prace archeologiczne podjęto w II połowie XIX w. i są prowadzone do dziś. Całe stanowisko jest bardzo rozległe (sama centralna aleja, tzw. Droga Zmarłych ciągnie się 4 km) i jest największym kompleksem ruin w całej Ameryce Środkowej. Choć zabudowa jest jednorodna i dość monotonna, to cały kompleks robi niesamowite wrażenie. Zwłaszcza z daleka już widoczne piramidy – Słońca (wysokość 65 m, bok podstawy ok. 225 m) i trochę niższa Księżyca (46 m wysokości). Naprawdę warto wspiąć się na nie (na Piramidę Słońca wiedzie ok. 240 stromych stopni), ale widok – niesamowity! Podobno też na szczycie Piramidy Słońca znajduje się jeden z 7 czakramów (miejsce to zaznaczone jest metalową płytką). Cały kompleks został w 1987 roku wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Najważniejsze miejsca do zobaczenia: Piramida Słońca (Pirámide del Sol); Piramida Księżyca (Pirámide de la Luna); kompleks La Ciudadela z Świątynią Pierzastego Węża (Templo de Quetzalcóatl); pałace i świątynie przy Plaza de la Luna (m.in. Pierzastych Muszli czy Jaguarów) oraz inne obiekty wzdłuż tzw. Drogi Zmarłych (Calle de los Muertos).

Pozostałe miejsca: miejsca poza centrum obrzędowym (głównie pozostałości osad mieszkalnych) – Tepantitla, Tetitla czy Atetelco (by je zobaczyć potrzebny jest własny środek lokomocji).

Zalecany minimalny czas pobytu: pół dnia.

Na zdjęciu: Piramida Słońca.

Tekst: Piotr Lubina.